Page 30 - Apokalipsi Files
P. 30

2, τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μας καταπολεμά τον καρκίνο καθώς και άλλες
         ασθένειες  καθώς επέρχεται το γήρας. Πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι
         πολλοί από αυτούς τους γενετικούς δείκτες είναι σημαντικοί καθώς καθορίζουν
         παράγοντες όπως όπως το χρώμα των ματιών μας ή πόσο καιρό θα ζήσουμε. Ο
         χαρακτήρας μας, η προσωπικότητά μας, ακόμη και η αμαρτωλή φύση μας είναι
         κωδικοποιημένα στο DNA μας.


         Εκπαιδεύω τους φοιτητές του κλάδου διάδοσης του Ευαγγελίου (gospel ministry)
         μέσω του Biblical Life College and Seminary για περισσότερες από τρεις δεκαετίες.
         Μετά από τόσα χρόνια εκπαίδευσης, με έχει εκπλήξει ο αριθμός των διακόνων  που
         δεν  ξέρουν  ότι  υπάρχει  διαφορά  μεταξύ  αμαρτίας  και  ανομίας.  Στην
         πραγματικότητα,  πολλές  θεολογικές  αναφορές  στις  βιβλιοθήκες  των
         περισσότερων διακόνων μπερδεύουν τα δύο. Πιστεύω ότι αυτό πηγάζει από μια
         θεολογία που βασίζεται σε μια ελληνορωμαϊκή νοοτροπία και όχι στην εβραϊκή.

         Η αμαρτία ορίζεται από τον απόστολο Ιωάννη στην Α' Ιωάννη 3: 4. Επέλεξα το
         εδάφιο αυτό για έναν σκοπό: πρέπει να καταλάβουμε ότι ο σταυρός δεν άλλαξε την
         αμαρτία. Μας άλλαξε και μας απελευθέρωσε από τη λαβή της αμαρτίας: «Όποιος
         πράττει αμαρτία και την ανομία ποιεί, (παραβιάζει επίσης το νόμο) γιατί η αμαρτία
         είναι  η  ανομία»  (Α'  Ιωάννη  3:  4).  Ο  ορισμός  τού  Ιωάννη  για  την  αμαρτία  είναι
         επηρεασμένη από το εβραϊκό του υπόβαθρο και την κατανόηση της εβραικής Τορά
         (Torah). Αυτός ο ορισμός είναι ακριβής σε όλα τα βιβλία τής Αγίας Γραφής, από τη
         Γένεση  μέχρι  το  βιβλίο  της  Αποκάλυψης.  Παρατηρήστε  κάτι  ενδιαφέρον  στο
         παρακάτω εδάφιο της Γραφής, στο οποίο ο Θεός αποκαλύπτεται στον Μωυσή:

         «Και ο Κύριος κατέβηκε στο σύννεφο, και στάθηκε μαζί του εκεί, και διακήρυξε το
         όνομα του Κυρίου. Και ο Κύριος πέρασε μπροστά του, και διακήρυξε: Ο Κύριος, Ο
         Κύριος  Θεός,  φιλεύσπλαχνος  και  ελεήμων  και  μακρόθυμος  και  πολυέλαιος  και
         αληθινός,  φυλάττων  έλεος  για  χιλιάδες,  συγχωρών  ανομία  και  παραβίαση  και
         αμαρτία, και ουδόλως αθωώνων τον ένοχο. Ανταποδίδων την ανομία των πατέρων
         στα τέκνα και στα τέκνα των τέκνων έως στην τρίτη και στην τέταρτη γενιά»(Εξ. 34:
         5-7)


         Όταν  ο  Κύριος  πέρασε  από  τον  Μωυσή,  έκανε  μια  διάκριση  μεταξύ  ανομίας,
         παράβασης και αμαρτίας. Η λέξη «παράβαση» αναφέρεται στην παραβίαση του
         Νόμου,  τον  οποίο  ο  Ιωάννης  ορίζει  ως  «αμαρτία».  Η  εβραϊκή  λέξη  για  την
         «αμαρτία»  εδώ  είναι  ,הא ָּ ט ָּ ח  (chatta'ah),  που  αναφέρεται  στην  κατάσταση  της
         αμαρτίας ή της φύσης τής αμαρτίας. Η εβραϊκή λέξη για την «ανομία» είναι ,ןועֹ
         (avon),που  σημαίνει  διαστροφή,  καταστροφή,  ανομία,  ενοχή  ή  τιμωρία  τής
         ανομίας. Αυτό που δυσκολεύει πολλούς στην κατανόηση της λέξης «αδικία» είναι
         ότι στον άνθρωπο ενυπάρχει διαφθορά που τον παρακινεί προς μια συγκεκριμένη
         αμαρτία. Είναι σαν η παραβίαση του νόμου του Θεού να έχει κωδικοποιηθεί στο
         ίδιο το DNA του ατόμου. Εκείνοι που εμπλέκονται στον πνευματικό πόλεμο, θα το
         αποκαλούσαν  «γενετική  τάση»  ή  «γενετική  κατάρα».  Έχουν  αναφερθεί  πολλές
         περιπτώσεις  στις  οποίες  ένα  παιδί  εγκαταλείφθηκε  κατά  τη  γέννησή  του  και
         ανατράφηκε  από  ένα  άλλο  ζευγάρι,  αλλά  η  ίδια  γενετική  τάση  προς  μια
         συγκεκριμένη  αμαρτία  παραμένει  και  θα  εκδηλωθεί  στο  ίδιο  παιδί.  Τέτοιες
         περιπτώσεις  αποτελούν  αντίθεση  στη  θεωρία  ότι  η  συμπεριφορά  βασίζεται
         αποκλειστικά στο περιβάλλον τού σπιτιού στο οποίο ανατρέφεται κάποιος.





         30
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35