Page 51 - Apokalipsi Files
P. 51

εύκολα,  (π.χ  οι  άνθρωποι  που  γεννούν  άλλους
                                      ανθρώπους  ή  δημιουργούν  κώδικες,  μουσική,  δομές
                                      όπως  οι  πυραμίδες  της  Γκίζας  κλπ).  Το  χάος  με  την
                                      βοήθεια της τυχαίας επαναληπτικής διαδικασίας μπορεί

                                      μερικές  φορές  να  δημιουργήσει  τάξη,  αλλά  η
                                      πιθανότητα  να  δημιουργηθεί  τάξη  είναι  πολύ  πολύ
                                      μικρή  (και  ο  λόγος  αναφέρθηκε  και  παραπάνω).
                                      Θεωρώντας ένα ον όπως ένας δημιουργός ως κάτι με
                                      χαρακτηριστικά τάξης(ή μήπως η ίδια η τάξη;), δεν θα
                                      ήταν  ο  φυσικός  δρόμος  προς  την  ανθρώπινη  ύπαρξη

                                      (κάτι που κατέχει τάξη) να προέρχονται ευκολότερα και
                                      πιο φυσικά από ένα ον με χαρακτηριστικά τάξης παρά
          από το χάος με την βοήθεια της τυχαίας επαναληπτικής διαδικασίας;


          Στην επιστήμη το κύριο κριτήριο και το πρότυπο αξιολόγησης της επιστημονικής
          θεωρίας είναι τα στοιχεία που έχουμε για κάτι (evidence) και όχι η απόδειξη
         (proof)  ...  και  τα  στοιχεία  έχουν  πολλές  μορφές  αλλά  όλα  τους  ίσα  (όπως  η
         εσωτερική  λογική  σταθερότητα  και  η  παρρησία),  οι  επιστήμονες  πρέπει  να
         προτιμούν  τις  θεωρίες  για  τις  οποίες  υπάρχουν  περισσότερες  και  καλύτερα

         στοιχεία από τις θεωρίες για τις οποίες υπάρχουν λιγότερα και χειρότερα στοιχεία.
         Οι αποδείξεις έχουν δύο χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν στην επιστήμη: Είναι
         οριστικές και είναι δυαδικές. Μόλις αποδειχθεί ένα θεώρημα, θα είναι για πάντα
         αληθινό και δεν θα υπάρχει τίποτα στο μέλλον που να απειλεί την ιδιότητά του ως
         αποδεδειγμένου  θεωρήματος  (εκτός  αν  ανακαλυφθεί  κάποιο  ελάττωμα  στην
         απόδειξη).  Εκτός  από  την  ανακάλυψη  ενός  σφάλματος,  ένα  αποδεδειγμένο

         θεώρημα θα είναι για πάντα και πάντα ένα αποδεδειγμένο θεώρημα.
          Αντίθετα, όλες οι επιστημονικές γνώσεις είναι προσωρινές και τίποτα δεν είναι
          τελικό. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο ως τελική αποδεδειγμένη γνώση στην επιστήμη. Η
          επί  του  παρόντος  αποδεκτή  θεωρία  ενός  φαινομένου  είναι  απλώς  η  καλύτερη
          εξήγηση  για  αυτό  μεταξύ  όλων  των  διαθέσιμων  εναλλακτικών  λύσεων.  Η
          κατάστασή της ως αποδεκτή θεωρία εξαρτάται από τις άλλες διαθέσιμες θεωρίες
          και μπορεί ξαφνικά να αλλάξει αύριο εάν εμφανιστεί μια καλύτερη θεωρία ή νέα
          στοιχεία που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την αποδεκτή θεωρία.
          Δεν υπάρχει καλύτερη θεωρία λοιπόν;
          Είναι περίεργο, (για να το πω και ωραία και μην πω κάτι άλλο), γιατί η τρέχουσα

          αποδεκτή  θεωρία  για  τη  δημιουργία  μας  και  τα  πάντα  γύρω  μας  είναι  μια
          διαδικασία  που  ξεκινά  από  την  αταξία  (το  χάος)  και  τελειώνει  στην  τάξη.  Εδώ
          φαίνεται  ότι  η  επιστήμη  πηγαίνει  προς  τα  πίσω.  Το  να  πιστεύουμε  ότι  η  ύλη
          οργανώθηκε σε πολύπλοκα βιολογικά συστήματα όπως το σώμα μας από κάτι όπως
         το χάος, αντί να προήλθε από μια ήδη “υπάρχουσα τάξη” όπως ένας δημιουργός και



                                                                                                  51
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56