Page 11 - Apokalipsi Files

Χωρις́ αμφιβολιά , στον Ματθαιό 18:20, αναφερ́ εται μία από τις πιο γλυκιες́
υποσχεσ́ εις τού Κυριό υ μας: «Οπ́ ου δυό ή τρεις ειν́ αι συγκεντρωμεν́ οι στο ον́ ομά
μου, εκεί ειμ́ αι και εγώ αναμ́ εσά τους». Παρατηρησ́ τε πως οι πιστοί για τους
οποιό υς κάνει λόγο είναι με φυσική παρουσία μαζί. Μοιραζ́ ονται, τουλαχ́ ιστον
για αυτην́ τη σημαντική στιγμή, μια τοποθεσιά . Αυτή η συνάθροιση δεν ειν́ αι
τυχαιά : διαμορφώνει την ταυτοτ́ ητα των συμμετεχον́ των. Η συνάθροιση των
ανθρωπ́ ων αυτων́ , θα μπορούσε να πει κανείς, οριζ́ ει τους συναθροισμένους.

Επιπλεό ν, υπό το φως των προηγουμ́ ενων
χωρίων, ο Ιησους́ δεν αναφέρεται σε δυό
ή τρεις πιστούς που ανταλλάσσουν
αιτημ́ ατα προσευχης́ σε μια καφετέρεια.
Οραματίζεται μια ολόκληρη εκκλησία
έτσι συγκεντρωμένη για να εκβάλει
κάποιον από την κοινωνία της ως
κο ρ υ ́ φ ω σ η τ η ς ε κ κ λ η σ ι α σ τ ι κ η ́ ς
πειθαρχιά ς. (Ματθαιό ς 18:17). Και υποσ́ χεται σε αυτους́ τους πιστους́ - αυτους́ που
συγκεντρων́ ονται για να χρησιμοποιήσουν τα κλειδιά της βασιλειά ς Του (Ματθαιό ς
18:18) - οτ́ ι θα ειν́ αι μαζί τους.

Αυτό ειν́ αι αξιοσημειώ το. Όσο συνηθισμένη μπορεί να φαιν́ εται στον κοσ́ μο μια
εκκλησιά που πιστευέ ι στο ευαγγελ́ ιο, ο Ιησους́ εξουσιοδοτεί τα μελ́ η της εκκλησιά ς
να μιλουν́ και να δρουν στο ον́ ομα Του, με τα διαπιστευτήριά Του, να φροντιζ́ ουν τα
ορ́ ια της εκκλησιά ς Του και να δηλων́ ουν εκ μέρους τού Ουρανού ποιος ανηκ́ ει σε
Αυτον́ (Ματθαιό ς 18:15-20 και Α Κορινθιό υς 5:4).

Εκειν́ οι που ζουν «ο εν́ ας για τον αλ́ λο»

Αναλογιστείτε, επίσης, τη φύση των Επιστολών της Καινής Διαθήκης. Δεν
αποτελούν θεϊκες́ επιστολες́ αγαπ́ ης προς καθ́ ε μεμονωμένο Χριστιανό, αλλά ουτ́ ε
γραφ́ τηκαν για εν́ α πληθ́ ος πιστων́ . Οι περισσοτ́ ερες γραφ́ τηκαν σε ολοκ́ ληρες
εκκλησιέ ς, οι οποιέ ς που έχουν συνάψει διαθήκη να βοηθούν ο ένας τον άλλον να
ακολουθήσουν τον Ιησού. Ετ́ σι, υπαρ́ χει μια συλλογική αξίωση που αντηχεί πίσω
από καθ́ ε εντολή που ακουμ́ ε.

Πολλά εχ́ ουνε γραφτεί για τις εντολες́ της Βιβ́ λου που αναφερ́ ουν τη φράση « .. ο
ένας τον άλλον...» και όχι αδικαιολόγητα: περίπου εξήντα τέτοιες εντολές
διατρέχουν τις σελιδ́ ες τής Καινης́ Διαθηκ́ ης.

Οπ́ ως:
− Αγαπατ́ ε ο εν́ ας τον αλ́ λον (Ιωαν́ νη 13:35)
− Να δεχ́ εσθε με αγαπ́ η και καλωσυν́ η και να εξυπηρετειτ́ ε με προθυμιά ο εν́ ας
τον αλ́ λον (Ρωμαιό υς 15:7)
− Να νοιαζ́ εστε ο εν́ ας τον αλ́ λον (Α ́ Κορινθιό υς 12:25)
− Αδελφοί, να χαιρ́ εσθε, να καταρτιζ́ εσθε, να συμπαραστέκεστε και να ενθαρ-
ρύνετε ο ένας τον άλλον (Β ́ Κορινθιό υς 13:11)
− Βασταζ́ ετε τα βαρ́ η ο εν́ ας του αλ́ λου (Γαλατ́ ες 6:2)
− Συγχωρειτ́ ε ο εν́ ας τον αλ́ λον (Εφεσιό υς 4: 32)
− Διδασ́ κετε ο εν́ ας τον αλ́ λον (Κολοσσαεις́ 3:16)
− Μην ανταποδιδ́ ετε ο εν́ ας στον αλ́ λο κακό στο κακό, αλλά να επιδιωκ́ ετε παν́ τα το

11