Page 12 - Apokalipsi Files

αγαθό (Α ́ Θεσσαλονικεί ς 5:15)
− Να εξομολογειτ́ ε τις αμαρτιές σας ο εν́ ας στον αλ́ λον αλλά και να προσεύχεσθε
ο ένας για τον άλλον ( Ιακωβ́ ου 5:16)
- Να εισ́ τε φιλοξ́ ενοι ο ένας στον άλλον (Ά Πετ́ ρου 4:9)

Διαβαζ́ οντας αυτην́ τη λισ́ τα στην εποχή της τεχνολογιά ς, θα επ́ ρεπε να ξεπηδούν
σπιθ́ ες ευγνωμοσυν́ ης στην καρδιά μας, διοτ́ ι ακομ́ η και σε μια εποχή απομον́ ωσης
μπορουμ́ ε να εκτελουμ́ ε αυτες́ τις εντολες́ .

Δοξ́ α τω Θεώ, ειν́ αι δυνατό να αγαπαμ́ ε ο εν́ ας τον αλ́ λο από απόσταση. Και όμως,
δεν είναι καθόλου το ίδιο, ετ́ σι δεν ειν́ αι; Δυό εραστες́ που χωριζ́ ονται απο ́ τον
πολ́ εμο και αναγκαζ́ ονται να γραφ́ ουν γραμ́ ματα, πιθανοτ́ ατα δεν θα πουν οτ́ αν
έρθει η ειρην́ η: «Ας συνεχισ́ ουμε να γραφ́ ουμε ο εν́ ας στον αλ́ λο, εντάξει;»

Παρά τα θετικά της ψηφιακης́ εποχης́ , η Χριστιανική Ζωή – που σημαίνει η
εκκλησιαστική ζωη-́ εχ́ ει αναμφισβητ́ ητα μειωθεί, οσ́ ο μένουμε χωριστά. Το να
υπακουμ́ ε στην εντολή της Γραφης́ « ...ο εν́ ας τον αλ́ λον... » από αποσ́ ταση, ειν́ αι
σαν να γραφ́ ουμε γραμ́ ματα σε εποχή πολεμ́ ου. Ισ́ ως χρειαστεί να εφαρμοστεί για
λιγ́ ο, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστησ́ ει την πραγματική κοινωνιά της εκκλησιά ς.

Διακονιά της συμμετοχής

Η προσδοκία της Αγίας Γραφής για συνάθροιση των πιστών με φυσική παρουσία
δεν ειν́ αι τυχαιά . Ειν́ αι σχεδιασμεν́ η για την πνευματική μας επιβιώ ση.
Ας δούμε τι αναφέρει ο συγγραφεά ς της επιστολης́ προς Εβραιό υς:
« Ας φροντιζ́ ουμε ο εν́ ας τον αλ́ λο παροτρυν́ οντας τον στην αγαπ́ η και στα καλά
ερ́ γα. Ας μην εγκαταλειπ́ ουμε τις θρησκευτικες́ μας συναξ́ εις, οπ́ ως συνηθιζ́ ουν
μερικοί, αλλά ας ενισχυέ ι ο εν́ ας τον αλ́ λο, τωρ́ α μαλ́ ιστα που βλεπ́ ετε να πλησιαζ́ ει
η ημερ́ α του Κυριό υ.» (Εβραιό υς 10:24-25)

Διαβασ́ τε προσεκτικά και θα διαπιστώσετε μια υπονοούμενη ερώτηση μετά τη
φράση «στην αγάπη και στα καλά έργα». Η ερώτηση είναι «Πώς;» Πώς θα
παροτρυν́ ουμε ο εν́ ας τον αλ́ λον σε μια αγ́ ια ζωη;́ Απαν́ τηση: Ελ́ α στην εκκλησιά !Ο
συγγραφεά ς της προς Εβραιό υς Επιστολης́ ειν́ αι πεπεισμεν́ ος πως το κυριά ρχο
θέμα όλου του κεφαλαίου, δηλαδή η δόξα τού μηνύματος του ευαγγελίου,
ενσαρκώνεται και γίνεται αντικείμενο κατεργασμού, όταν οι πιστοί
συναθροιζ́ ονται σε τακτική βάση, από εβδομαδ́ α σε εβδομαδ́ α.

Μια από τις αγαπημένες μου αρμοδιότητες ως πρεσβύτερος, είναι να κάνω
συμβουλευτικές συναντήσεις με τα μελ́ η της εκκλησίας. Παν́ τα ενθαρρυν́ ω το
άτομο που συμμετέχει στις συναθροισ́ εις της εκκλησιά ς να μην προσπαθεί να
αναλάβει πολλές ευθύνες, αλλά τους πρωτ́ ους μην́ ες να αφιερωθεί μον́ ο σε μία
διακονιά : στη διακονιά της συμμετοχής στην εκκλησία. Εξηγώ πως: «Ο καλυτ́ ερος
τροπ́ ος για να μας γνωρίσεις, να υπηρετησ́ εις και να δειξ́ εις την αγαπ́ η σου σε εμάς,
και εμεις́ αντισ́ τοιχα προς εσένα, ειν́ αι απλαώς με το να παρευρισ́ κεσαι στις
συναθροισ́ εις μας».

Γιατι,́ αρ́ αγε, την αποκαλώ διακονιά της συμμετοχης́ και δεν λεώ απλώς, η
πειθαρχιά τής συμμετοχης́ ; Γιατί η λεξ́ η διακονιά ειν́ αι η καταλ́ ληλη λεξ́ η γι'αυτό!

12